Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego
Polszczyzna jest piękna, ponieważ szeleści jak jesienne liście,
Skrzypi jak mróz zimową porą,
Świszczy jak wiosenny wiatr,
Ale i tak rozgrzewa nas niczym lato ortografią i interpunkcją.
Po raz pierwszy w naszej szkole obchodziliśmy Dzień Języka 21 lutego 2020 r. Święto to zostało ustanowione przez UNESCO 17 listopada 1999 r.
Jego data upamiętnia śmierć studentów z Bangladeszu, którzy zginęli podczas demonstracji w sprawie nadania ich językowi statusu języka urzędowego. Celem święta jest pomoc w ochronie różnorodności językowej jako dziedzictwa kulturowego. W Polsce Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego obchodzony od 2012 roku ma na celu podnoszenie świadomości językowej i kształtowanie odpowiedzialności za poprawną polszczyznę.
Mając na celu uświadomienie uczniom konieczności dbania o poprawną pisownię i wymowę oraz używania charakterystycznych dla naszego języka znaków diakrytycznych (ogonki i kreseczki przy literach), nauczycielki: Małgorzata Bieniek i Agnieszka Tłuczek zorganizowały dla uczniów klas IV-VIII dwugodzinne zajęcia propagujące kulturę językową.
Uczniowie rozpoczęli od prezentacji tematycznych plakatów, które przygotowali wcześniej w klasach. Następnie obejrzeli prezentację multimedialną o genezie święta języka.
Z kolei przystąpili do zadań praktycznych. Na początek – łamańce językowe. Trzeba było wyraźnie i bezbłędnie odczytać wylosowane zdania, w których roiło się od pułapek artykulacyjnych. Jednym z najprostszych łamańców językowych było zdanie o „etykietowanych i nieoetykietowanych butelkach ustawionych na półce”.
Nadszedł czas na najtrudniejsze zadanie, a mianowicie dyktando. Ułatwieniem był fakt, że uczniowie pisali je grupowo w klasach, następnie poprawiali napisane dyktanda, wymieniając się pracami. Kolejne zadanie to poprawa błędów językowych w wylosowanych zdaniach. Uczniowie z łatwością uporali się z takimi „potworkami językowymi” jak: „kontynuować dalej, wyłanczać, strzelać nad i obok bramki, żenić się z mężczyzną” itp. Na zakończenie – znów grupowe – rozwiązywanie krzyżówki, której hasło brzmiało: „Ćwiczenie czyni mistrza”.
Przeprowadzone zajęcia skutecznie zainteresowały uczniów i zaangażowały do wspólnej pracy i rywalizacji. Należy wierzyć, że uświadomiły im także potrzebę dbałości o poprawną polszczyznę na co dzień, a nie tylko od święta.